Bu sabah kahvemi yudumlarken iki iş arası şöyle bir gazetelerin web sayfalarında geziniyordum ve insanlar olarak ne kadar küçük olduğumuzu bir kez daha fark ettim.
Gerçek anlamda evimiz olan Dünya dağılmak, batmak ve de yok olmak üzereyken, biz hâlâ başımızı mı örtsek, hangi bankaya para versek de Avrupa Birliği batmasa, bir avuç kalmış ormanları nasıl kessek de hem odunundan hem de altınından yararlansak, birbirimizi nasıl öldürsek, hangi ülkeye savaş açsak vs. vs. diye uğraşıp, düşünüp duruyoruz.
Bu aynı oturduğumuz evin çatısı çökerken, temeli sallanırken eve ne marka televizyon alalım yada mobilyaları mı değiştirelim diye düşünmeye benziyor. Acı olan tarafı ise bu durumu çok az insanın fark ediyor olması ve de bu insanların büyük bir çoğunluğunun da bir şeyleri değiştirmek için çabalamıyor olmaları.
Her toplumda olduğu gibi bizde de "adam sendecilik" hat safhada artık. Kimse kendinden başkasını düşünmez, saygı göstermez olmuş durumda. Herkes sanki yarın yaşamayacakmış gibi "yaşıyor" !!!
Hayırlısı ...
Cihan yeni yıl tebriğin için çok teşekkür ederim, senin kartın biraz elime geç ulaştığı için böyle oluverdi, kusura bakma :)
Bu güzel kart ve bilezikler kartpostal arkadaşım Didem' den.
Sana da çok teşekkür ederim Didem, zarftaki pulu da koleksiyonuma ekleyeceğim ...
Not : En üstteki fotoğraftaki orkide Arzu' nun hediyesi :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder